Love in the bus

                              Η κοπέλα στο λεωφορείο ήταν όμορφη

                              μια την κοιτούσα εγώ, μια με κοιτούσε αυτή

                              μια έκανα ένα βηματάκι  εγώ, μια αυτή

                              ώσπου πολύ σύντομα, καθόλου τυχαία

                              βρεθήκαμε ο ένας δίπλα στον άλλον

                              Ήταν ο έρωτας που περίμενα τόσο καιρό

                              Μέσα μου καιγόμουν έψαχνα την μαγική λέξη

                              που θα ξεκινούσε το παραμύθι μας

                              να την ρωτήσω τι ώρα είναι; παραείναι συνηθισμένο

                              να την ρωτήσω που πηγαίνει; σκέτη αδιακρισία

                              η ερώτηση δεν ερχόταν, ο χρόνος περνούσε

                              οι ματιές της αποκτούσαν μια όλο και μεγαλύτερη ένταση

                              κάτι σαν διακριτική παράκληση να της μιλήσω επιτέλους

                              μα η σιωπή μου την απογοήτευσε και λίγο πιο μετά

                              μου άφησε ένα χαμόγελο και κατέβηκε απ’ το λεωφορείο

                             

                              Δεν έπρεπε να την αφήσω, έπρεπε να πάρω το τηλέφωνο της

                              δεν πειράζει όμως…πήρε αυτή το δικό μου

                               Καλός Μαλάκας!

Λίγη θλίψη

                                    Λίγη θλίψη γιατί ήταν

                                    ένα μικρό καράβι

                                    που θα μπορούσε

                                    να διασχίσει ωκεανούς

                                    και όμως οι άγκυρες του φόβου

                                    το κράτησαν
                                                         α
                                                             α
                                                                 αταξίδευτο

Ποίημα βιαστικό

                                     Ποίημα βιαστικό

                                     δεν θα προλάβει

                                     να δικαιολογήσει

                                     την ύπαρξη του

                                     δεν θα προλάβει

                                     ούτε καν να…

Ποσείδι

                          Υπάρχει το Mini market και ο φούρνος

                        τα οποία έχουν ελαφρώς τσιμπημένες τιμές

                   Υπάρχει η καντίνα που όταν έρχονται οι κόκκινοι

                       γεμίζει με καλή μουσική και φθηνές ρετσίνες

                    Υπάρχει το Beachόμπαρο για όσους αισθάνονται

                          πως απόψε θα είναι η τυχερή τους βραδιά

                     ή για όσους την βρίσκουν να ξεφαντώνουν έτσι

                          Υπάρχει η παραλία με την αμμουδιά της

                             που την νύχτα έχει λίγα κουνούπια

            μα πολλά πονηρά αγγελούδια που εξασκούνται στην σκοποβολή

                                   Υπάρχουν επίσης πολλά πεύκα

               για να μην μας πάρουν χαμπάρι κείνα τα παράξενα πλάσματα

                          με το πράσινο κεφάλι και τα μακριά δάχτυλα

                         και ρθούν με τους δίσκους τους γεμάτα φθόνο

                                    να μας χαλάσουν την γιορτή

                    Υπάρχουν κυρίως πολλά νεανικά ημίγυμνα κορμιά

                               που ποθούν να μπούν και μπαίνουν

                                          στης ηδονής τον χορό

          Υπάρχουν ακόμα πολλά γέλια και εξαιρετικές ανούσιες συζητήσεις

                                 που μπερδεύονται με τις μουσικές

                                που ξεπετάγονται απ' άκρη σ' άκρη

                 και σχηματίζουν όλα μαζί μια αριστουργηματική μελωδία

              που κάνει τον θάνατο να στριφογυρίζει ανήσυχο στο κρεβάτι του

                              και τον μεγάλο του αντίπαλο εκεί ψηλά

                                    χαμογελαστό να συλλογιέται

                                πως τούτοι εδώ σε τούτη την γωνίτσα

                                       θα το λύσουν το μυστήριο

                        θα τερματίσουν των ανθρώπων τα ηλίθια βάσανα

                                              αν όχι το φετινό

                                    σίγουρα το επόμενο καλοκαίρι

                       

Φοιτητικά Διαμερίσματα

                                                               

                      Με απασχολούν τα φοιτητικά διαμερίσματα

                                    εκείνα που είναι πνιγμένα

                               στα όνειρα και την ακαταστασία

                                 εκείνα που ένα όμορφο βράδυ

                                      έχασε την παρθενία της

         κάποια Μαρία

                               εκείνα που χάζευαν τους θαμώνες

                                να βλέπουν ταινίες μέχρι το πρωί

                                      να παίζουν επιτραπέζια

                     και να συζητάνε για την έξοδο απ’ τον καπιταλισμό

                                  εκείνα που έχουν στο ψυγείο

                         το ταπεράκι της μαμάς και ένα κέτσαπ

                        εκείνα που με βαριά καρδιά ένα απόγευμα

                  ένας Γιώργος θα τα παραδώσει σε κάποια Κατερίνα

                       και αυτή με την σειρά της σε κάποιον Κώστα

                       εκείνα που πια έχουν φορτωθεί με τόση χαρά

                       που θά’ πρεπε  να τα μετατρέψουμε σε ναούς

                           για να πηγαίνουμε να υμνήσουμε σεμνά

                                 της νιότης το ασύλληπτο θαύμα