Ευσεβής πόθος

                                                              Έρχεται σεμνά
                                                          Η ευγενική επιθυμία
                                                   Να βρώ δυσεύρετες οντότητες
                                                     Ν' αγγίξω χέρια αναμάρτητα
                                                    Ν' αγκαλιάσω αθώες υπάρξεις
                                         Και ν'αφήσω με τα χείλη μου στα χείλη τους
                                                          Του ωραίου παρόντος
                                                              Την πρώτη ύλη

Περί τρέλας

                                    Άλλοι από φυλακές και βασανιστήρια τρελάθηκαν

                                            και  άλλοι απ’ το πρωινό μποτιλιάρισμα

                                                  και από ένα δάνειο στην εθνική 

Προσμένοντας το εύθυμο καλοκαίρι

                                     

                                    Ένα κουράγιο ακόμη

                                         πριν μας δοθεί

                                  οριστικά και δίχως όρους

                                    το εύθυμο καλοκαίρι

                             

                                  Στερνές του άγχους μέρες

                       πριν απ’ το βάθος του άχρωμου ορίζοντα

                                  σαν ξωτικές καβαλάρισσες

                                  προβάλουν όμορφες νύχτες

                          που θα μιλάνε για κάτι ωραία πρωινά 

                                 Και αν και δεν το πιστεύω

                                    το ξέρω πως θα είναι:

 όλοι οι ανάπηροι του κόσμου

                              θ'αφήσουν τα καροτσάκια τους
                                για να το ρίξουν στο χορό

στο ρυθμό των τραγουδιών

                              που μ’ εξαιρετική χροιά θα λεν

                             όσοι πριν από λίγο ήταν μουγγοί

                               και αυτό το θαυμαστό σκηνικό

  με κατάπληξη θα βλέπουν

                           όσοι ως τώρα ποτέ δεν είδαν τίποτα

                                                                                                               

                                 Και θα μοιάζουν όλοι αυτοί

                                  μ’ έναν αλλιώτικο Μεσσία

                                   που λέει παιδικά αστεία

                          και ανέμελος τριγυρνάει στα πανηγύρια

                                    αφήνοντας στο διάβα του

                                      ένα άρωμα αθανασίας

                            να αιωρείται αινιγματικά στο χώρο

                                

                                                                                                               

                               

Το μαράζι της Μόνα Λίζα

                                               Το κάνουμε συχνά αυτό:
                                            Σαν το μαράζι της Μόνα Λίζα
                                      κρυβόμαστε πίσω απο ένα χαμόγελο