Love in the bus

                              Η κοπέλα στο λεωφορείο ήταν όμορφη

                              μια την κοιτούσα εγώ, μια με κοιτούσε αυτή

                              μια έκανα ένα βηματάκι  εγώ, μια αυτή

                              ώσπου πολύ σύντομα, καθόλου τυχαία

                              βρεθήκαμε ο ένας δίπλα στον άλλον

                              Ήταν ο έρωτας που περίμενα τόσο καιρό

                              Μέσα μου καιγόμουν έψαχνα την μαγική λέξη

                              που θα ξεκινούσε το παραμύθι μας

                              να την ρωτήσω τι ώρα είναι; παραείναι συνηθισμένο

                              να την ρωτήσω που πηγαίνει; σκέτη αδιακρισία

                              η ερώτηση δεν ερχόταν, ο χρόνος περνούσε

                              οι ματιές της αποκτούσαν μια όλο και μεγαλύτερη ένταση

                              κάτι σαν διακριτική παράκληση να της μιλήσω επιτέλους

                              μα η σιωπή μου την απογοήτευσε και λίγο πιο μετά

                              μου άφησε ένα χαμόγελο και κατέβηκε απ’ το λεωφορείο

                             

                              Δεν έπρεπε να την αφήσω, έπρεπε να πάρω το τηλέφωνο της

                              δεν πειράζει όμως…πήρε αυτή το δικό μου

                               Καλός Μαλάκας!